Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Аўтарская мова

   Аўтарская мова, або мова аўтара — апісанне розных з’яў, падзей жыцця, характарыстыка герояў ад імя аўтара ў адрозненне ад мовы персанажаў, калі героі твора «самі» выказваюць свае думкі, перажыванні, свае адносіны да розных з’яў жыцця ці іншых людзей.
   У драматычных творах аўтарская мова адсутнічае або амаль адсутнічае, персанажы драматычных твораў раскрываюцца праз уласную мову і паводзіны, праз дзеянне.
   У лірыцы аўтарская мова — адзіны спосаб паказу жыцця, аднак бывае, што і ў лірычным вершы размова ідзе не ад імя аўтара, а ад імя героя, напрыклад, у дарэвалюцыйных вершах Янкі Купалы, Якуба Коласа, героем якіх выступае працоўны селянін:

 

Я — мужык, а гонар маю.
Гнуся, але да пары,
Я маўчу, маўчу, трываю,
Але скора загукаю:
— Стрэльбы, хлопчыкі, бяры!
(Якуб Колас. Мужык)

Похожие статьи:

В → Вершаваная мова

Л → Літаратурная мова

Э → Эзопава мова

Н → Няўласна-простая мова

М → Мова мастацкай літаратуры

Крыніцы артыкулаў:

Рагойша В. П. Літаратуразнаўчы слоўнік: тэрміны i паняцці: для школьнікаў i абітурыентаў – Мінск: Народная асвета, 2009. – 303 с.
Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. – 3-е выд. – Мінск: Беларуская навука, 2004. – 576 с.
Слоўнік лінгвастылістычных і тэксталагічных тэрмінаў. Складальнікі: Абабурка М. В., Казімірская Т. А, Саўчанка В. М. – Магілёў: УА «МДУ імя А. А. Куляшова», 2012. – 284 с.

Тэорыя літаратуры: дапаможнік для студэнтаў філалагічных спецыяльнасцей ВНУ / В.І. Яцухна; Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, Гомельскі дзяржаўны універсітэт імя Ф. Скарыны. – Гомель: ГДУ імя Ф. Скарыны», 2006. – 279 с.