Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.

Канцоўка

   Канцоўка — заключны кампанент усяго або пэўнай часткі (раздзела, страфы) літаратурнага твора.
   Ад умела знойдзенай канцоўкі ў многім залежыць чытацкі поспех твора. Асабліва гэта датычыць вершаў, дзе выпрацаваны спецыяльныя формы канцоўкі: рэфрэн, кода, пуант, мараль (у байках), нечаканая дасціпная выснова (у эпіграмах, пародыях).
   Эпічныя творы могуць мець канцоўку ў выглядзе фінальнага пейзажнага малюнка, нейкага афарыстычнага выказвання, эпілога і гэтак далей.
   Драматычныя творы звычайна заканчваюцца фінальнай рэплікай аднаго з персанажаў. Можа быць і "нямая сцэна" (як у "Ревизоре" Мікалая Гогаля).

Крыніцы артыкулаў:

Рагойша В. П. Літаратуразнаўчы слоўнік: тэрміны i паняцці: для школьнікаў i абітурыентаў – Мінск: Народная асвета, 2009. – 303 с.
Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. – 3-е выд. – Мінск: Беларуская навука, 2004. – 576 с.
Слоўнік лінгвастылістычных і тэксталагічных тэрмінаў. Складальнікі: Абабурка М. В., Казімірская Т. А, Саўчанка В. М. – Магілёў: УА «МДУ імя А. А. Куляшова», 2012. – 284 с.

Тэорыя літаратуры: дапаможнік для студэнтаў філалагічных спецыяльнасцей ВНУ / В.І. Яцухна; Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, Гомельскі дзяржаўны універсітэт імя Ф. Скарыны. – Гомель: ГДУ імя Ф. Скарыны», 2006. – 279 с.