У адным невялікім горадзе з поспехам выступаў знакаміты цыркавы артыст з дрэсіраванымі коньмі. І кожны раз, калі заканчваўся яго цыркавы нумар і гарэзлівыя коні пакідалі арэну, на ёй заставалася нібыта згубленая срэбная падкова.
Знайсці падкову лічылася добрай прыметай. Людзі вераць, што яна прыносіць шчасце і ўдачу. І вось гэты незвычайны падарунак артыст падносіў маленькай дзяўчынцы ці хлопчыку, што сядзелі ў трынаццатым крэсле трынаццатага рада. Зразумела, што ў касу цырка стаяла чарга тых, хто жадаў трапіць на «шчаслівае» месца. Але білеты выдавалі толькі тым бацькам, у якіх дзеці святкавалі дні нараджэння ў трынаццатых чыслах.
Вось аднойчы адгрымелі бурныя апладысменты і ўсталявалася цішыня. Усе глядзяць, як артыст уручае срэбны падарунак маленькаму, шчупленькаму хлопчыку. І раптам той гаворыць:
– Дзякую Вам, але мне не трэба падкова, бо для мяне яна вялікая і цяжкая. Гэта падкова для дарослых.
Бацькі пачалі ўгаворваць хлопчыка:
– Ах, як няветліва! Бяры падарунак навыраст. Спатрэбіцца потым.
– Усё навыраст, – захныкаў малы. – Забірайце гэту падкову самі.
Каб вы бачылі, як засмуціўся артыст! А назаўтра ён развітаўся з цыркам і адправіўся ў далёкі шлях вандраваць па белым свеце. Ён пабываў у розных краінах, нават там, дзе людзі разводзілі для гаспадаркі маленькіх коней – поні.
А потым ізноў напоўнены цырк, задаволеныя і шчаслівыя гледачы. Зноў артыст падносіць срэбную падкову да трынаццатага месца з трынаццатага рада. Толькі на гэты раз – маленькую і зусім лёгкую.
(219 слоў)
Паводле І. Шахрая
Похожие статьи:
Рыгор Барадулін → Рыгор Барадулін - Экзамены
Пераказы, дыктанты → У цырк было ўжо позна
Пераказы, дыктанты → У цырку
Васіль Хомчанка → Васіль Хомчанка - Білеты у цырк
Пераказы, дыктанты → Цырк высокіх тэхналогій
