Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.

Канцона

Канцона (ад італ. canzone — песня) — сярэдневяковы інтымна-лірычны страфічны (звычайна на 3-7 строфаў) верш са складаным чаргаваннем доўгіх і кароткіх радкоў.
У Дантэ, Петраркі, Бакачыо і іншых канцона сустракаецца выключна ў інтымнай лірыцы. У выніку сам тэрмін падчас ужываецца для назвы прысвечаных жанчыне вершаў, незалежна ад самой іх формы. Такія канцоны ў беларускай паэзіі ёсць у У. Клішэвіча, Міхася Кавыля, Эдуарда Акуліна, Рыгора Крушыны

Похожие статьи:

Эдуард Акулін → Эдуард Акулін - Канцона

Рыгор Крушына → Рыгор Крушына - Канцона

Крыніцы артыкулаў:

Рагойша В. П. Літаратуразнаўчы слоўнік: тэрміны i паняцці: для школьнікаў i абітурыентаў – Мінск: Народная асвета, 2009. – 303 с.
Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. – 3-е выд. – Мінск: Беларуская навука, 2004. – 576 с.
Слоўнік лінгвастылістычных і тэксталагічных тэрмінаў. Складальнікі: Абабурка М. В., Казімірская Т. А, Саўчанка В. М. – Магілёў: УА «МДУ імя А. А. Куляшова», 2012. – 284 с.

Тэорыя літаратуры: дапаможнік для студэнтаў філалагічных спецыяльнасцей ВНУ / В.І. Яцухна; Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, Гомельскі дзяржаўны універсітэт імя Ф. Скарыны. – Гомель: ГДУ імя Ф. Скарыны», 2006. – 279 с.