Святыя крыніцы. Яны нашы лекары і суцяшальнікі. Напіўся са святой крыніцы – і ты ўжо здаровы.
Беларусы заўсёды паважалі ўсе свае крыніцы, а святыя асабліва. Ведаючы, што іх вада мае надзвычайную сілу, людзі прасілі ў крыніц выратавання і здароўя.
Паблізу крыніц беларусы ўзводзілі храмы. Каля такой крыніцы пабудавана Полацкая Сафійка, сусветна вядомы шэдэўр нашага дойлідства.
Да крыніц мы хадзілі і ў святы, і ў будні. Іх жывая вада змывала нашы хваробы, нечаканы смутак. Да жывой вады людзі спяшаліся прыйсці да ўсходу сонца, пакуль над ёй не праляцела птушачка. Нечапаная вада, верылі мы, валодае самай гаючай сілай.
У беларусаў здаўна быў культ вады. Вадзе мы рабілі ахвярапрынашэнні: балоту аддавалі сваё рала, рацэ – каменную сякеру, крыніцы – сваю ежу.
Вада – адна з чатырох асноўных стыхій, што ўтвараюць сусвет. Паветра судакранаецца з ёй, агонь баіцца яе, а зямля ўвогуле абапіраецца на ваду. Таму ўсе мы павінны шанаваць яе.
Похожие статьи:
Пераказы, дыктанты → Крыніца (Паводле I. Масляніцынай)
Пераказы, дыктанты → Дзе бруяцца крыніцы
Пераказы, дыктанты → Крыніца (Паводле Я. Сіпакова)
Пераказы, дыктанты → Крыніца (Паводле З. Калкоўскай)
Пераказы, дыктанты → Дзе сціхае плёскат крыніцы