Хлопчык глянуў на вярблюда:
– Вось няўклюда, дык няўклюда!
І нязграбны, і грубы,
І на спіне два гарбы,
Але гонару ў вачах,
Нібы ён султан ці шах.
Запярэчыў я адразу:
– Лепш назад вазьмі абразу!
На вярблюда грузяць людзі
Велізарныя цюкі.
Едуць людзі на вярблюдзе
Праз зыбучыя пяскі.
Па барханах, як па хвалях,
Ён ступае дзень за днём.
Нездарма яго назвалі
Сухаземным караблём.
Колькі так, па бездарожжы,
Ходзіць ён – не ўзяць на ўлік.
Ён таму ўжо і прыгожы,
Што сапраўдны працаўнік!
Похожие статьи:
Биографии → Артур Вольскі
Віталь Вольскі → Віталь Вольскі - Несцерка
Артур Вольскі → Артур Вольскі - Вожык-дзівачок
Артур Вольскі → Артур Вольскі - Пагоня
Биографии → Віталь Вольскі
