Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Пчаліны рой

   У дупле вялізнай старой ліпы пасяліўся пчаліны рой. Можа, таму, што дупло было высока над зямлёю, мядзведзям ніяк не ўдавалася выдраць гранкі-соты. А паласавацца мядком яны спрабавалі, бо камель быў добра паабдзіраны іх кіпцюрамі.
   Людзі прыкмецілі рой яшчэ вясною. І вось неяк у самы разгар лета, калі з дупла ажно выступіў мёд, да ліпы прыйшло некалькі мужчын. Спыніліся пад дрэвам, глядзелі і слухалі, як гудуць пчолы ў ліпавай кроне. Затым мужчыны ссеклі гонкую яліну, абцерабілі на ёй галіны, пакінуўшы каля камля сукі. Другія нацягалі сухога ламачча. Як толькі яліну прыставілі да ліпы, ламачча падпалілі і пачалі кідаць на агонь сырое галлё. Цёмна-шызы дым узняўся ўгору, ухутаўшы дрэва густым воблакам. І адразу загуло ў кроне – гэта вылятаў з дупла растрывожаны рой.
   Крыху пачакаўшы, па яліне, трымаючы пад пахай скураны мех, падняўся маладзейшы з мужчын. Задыхаючыся ад дыму, ён выцягнуў з дупла гранкі і паклаў іх у мех. Радасна ўзбуджаныя, вярталіся мужчыны са здабычай у паселішча.
(154 словы)

Паводле М. Чарняўскага

 

Похожие статьи:

Клаўдзія КалінаКлаўдзія Каліна - Ліпень

Пераказы, дыктантыБортніцтва

Пераказы, дыктантыГоркі мёд

Мікола ЧарняўскіМікола Чарняўскі - Цымбалы

Ядвіга БяганскаяЯдвіга Бяганская - Юрка і пчолы