Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Клаўдзія Каліна - Ліпень

   Неяк раз запрасіла Вясна з заморскіх краёў да сябе ў госці пчаліны рой.
   Прыляцелі пчолы да Вясны, спадабалася ім тут. Сады цвітуць, прыгожыя кветкі на лугах. Ёсць з чаго пчолам збіраць мёд. І яны збіралі нектар, пылок з кветак і за работаю не згледзелі, як Вясна адышла і прыйшло Лета.
   Аднойчы ранкам вылецелі пчолы ў сад, а там усе кветкі з дрэў асыпаліся. Паляцелі пчолы на лугі, а там пракосы ляжаць. Падаліся на палеткі канюшыны, і тут усё скошана. Зажурыліся пчолы і вярнуліся да сваёй маці.
   – Што ж нам рабіць? – бедавалі яны. – Лета атрэсла з садоў усе кветкі, скасіла ўсе краскі на лугах і палях… Як жыць? Вясне новага мёду не хопіць на доўгую зіму!
   – Не журыцеся, мае дзеткі! – супакоіла іх пчаліная маці. – Паляцім усім роем да Лета, папросім, можа, яно дасць якую раду.
   Знайшлі пчолы Лета на лузе, яно касіла траву.
   – Што ж ты нас крыўдзіш, Лета? – загулі пчолы. – Вясна нас запрасіла да сябе, расквеціла сады… А ты ўсе галінкі атрэсла, лугі скасіла, усё высушыла… няўжо ты не ведаеш, што мы без красак і без работы загінем?!
   Выслухала Лета пчол, задумалася.
   – Не ведала я, што вам патрэбны кветкі, але пачакайце, можа, мае месяцы нешта параяць…
   – Эгэ-гэ-гэ! Дзе вы, мае месяцы? – гукнула Лета.
   Выбеглі з зялёнага гаю тры вясёлыя, загарэлыя летнія месяцы, сталі ў рад.
   – Мы тут, Лецейка! Што загадаеш? – спыталі.
   – Памажыце пчолам! – папрасіла сваіх месяцаў Лета і расказала ім пра пчаліную скаргу.
   – Я толькі магу падоўжыць дзень, каб пчолы маглі больш красак абляцець, – сказаў першы месяц Лета.
   – А я замест скошаных красак падгадую новыя, – паабяцаў трэці, апошні месяц.
   – А што ж ты маўчыш? – спытала Лета ў сярэдняга месяца.
   Сярэдні месяц доўга думаў, што яму зрабіць, каб памагчы пчолам.
   – Я расквечу ліпы, яны яшчэ не цвілі! – радасна сказаў ён. – Вось і будзе пчолам удосталь і працы, і мёду.
   – Вельмі добра ты прыдумаў! – зарадавалася Лета. – За тое, што ты расквеціш ліпы і дапаможаш пчолам, ты і будзеш звацца Ліпень.
   – Дзякуй табе, Ліпень! Добры Ліпень! Шчодры Ліпень! – загулі пчолы і паляцелі да ліп.
   І да гэтага часу пчолы дзякуюць шчодраму Ліпеню.
   – Дзя-дзя-куй! Дз-дзякуй! – дзынкаюць яны над ліпамі.
   Пастойце хвілінку ў ліпені пад расквечанымі ліпамі, прыслухайцеся, самі пачуеце.

 

Похожие статьи:

Пераказы, дыктантыПчаліны рой

Мікола ЧарняўскіМікола Чарняўскі - Цымбалы

Пераказы, дыктантыБортніцтва

Ядвіга БяганскаяЯдвіга Бяганская - Юрка і пчолы

Пераказы, дыктантыГоркі мёд