Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.

Набыць беларускія кнігі можна на сайце halijafy.by

Калі верш не бачны на экране смартфона, павярніце экран гарызантальна

Если стихотворение не отображается на экране смарфона, раверните экран горизонтально.

Фрашка

   Фрашка — у польскай сатырычнай паэзіі карацелька жартоўнага, камічнага зместу; разнавіднасць эпіграмы.
   Узнікла ў ХVІ ст. (М. Рэй), тэрмін крыху пазней прапанаваў Я. Каханоўскі. Фрашкі пісалі Адам Міцкевіч, Ю. Тувім, К. Галчыньскі і інш.
   Вось фрашкі беларускага паэта М. Мірановіча:

На злосць усім тым
Загніваючым буржуям
Мы дружна будучыню
Светлую будуем.
Але нарэшце
Ці ўнясе хто яснасць:
Калі ж мы возьмемся
За светлую сучаснасць?
(«Калі ж?»)

— Чаму не жэнішся,
Фядот?
У адзіноце
Жыць жахліва! ..
— Ты ж не купляеш
Піўзавод,
Як хочаш выпіць
Куфаль піва…
(«Халасцякова крэда»)