Найперш снег растаў на ўзгорку. На самай яго вершаліне пачынаўся шлях ручая. Маленькімі нітачкамі з узгорка сцякала вада. Яна прабівала ў снезе на сваім шляху равочкі. Яны станавіліся ўсё глыбейшымі і шырэйшымі. Вось ужо на схіле зліліся два ручайкі ў адзін. Затым пачалі далучацца іншыя ручайкі. З кожным разам сіла вады расла. Цяпер яна ўжо з лёгкасцю прабівае ў снезе свой шлях. Вада бяжыць да рэчкі.
(68 слоў)
Паводле Я. Коласа
Похожие статьи:
Пераказы, дыктанты → Сіла зямлі
Зялёны лісток на планеце Зямля → Наша вада
Янка Маўр → Янка Маўр - Сын вады
Віктар Гардзей → Віктар Гардзей - Каламутная вада
Пераказы, дыктанты → Наш каштоўны дар