Васіль любіць і старую школу, у якой вучыўся да пятага класа, і новую, каменную, двухпавярховую, якая вырасла ў цэнтры мястэчка.
У старой школе таямнічасці было нават больш, чым у новай. У доўгай будыніне размяшчаліся тры класныя пакоі і настаўніцкая. На пясчаным школьным двары шумелі лісцем таполі. У кожным пакоі старой школы можна было натрапіць на цуд. У адным кабінеце ў зашклёнай шафе стаяла заспіртаваная ў сасудзе гадзюка. У другім – гербарыі, наклееныя на лісты кардону, мінералы ў скрыначках.
Пазней пабудавалі яшчэ тры будынкі, замкнуўшы школьны пляц на манер падковы. У новай школе толькі ў першую зіму было няўтульна. Цяпер парадак навялі: у класах цёпла, падлога і сцены пафарбаваны. Усюды на сценах – партрэты, карты, дыяграмы.
Прыгожы від адкрываецца з акна другога паверха. Летам відаць асмужаны лес, зялёнае поле, а ўзімку белая снежная посцілка нібы ахінае наваколле.
(138 слоў)
Паводле І. Навуменкі
Похожие статьи:
Авяр’ян Дзеружынскі → Авяр’ян Дзеружынскі - Хто вас у школу сабіраў?
Пераказы → Дарога ў школу
Мікола Чарняўскі → Мікола Чарняўскі - Пайшлі ад нас канікулы
Пераказы → Вясковы асветнік
Кастусь Жук → Кастусь Жук - Урок