Заўсёды радуе мой позірк наваколле. Усюды па нашай зямлі параскідаліся вобразы роднага краю. Ранкам узнікае лёгкі туман. Ён вісіць блакітнаю стужкаю над поплавам. Там ужо пасуцца коні. За поплавам чарнеюць бародкі хваёвага лесу. Некалькі старых сосен стаяць наводшыбе каля дарогі. Іх аблюбавалі вароны. Кожную раніцу яны адны з першых падаюць свае галасы. Неўзабаве на зямлю ўпалі першыя сонечныя промні. Родныя вобразы ажылі і заварушыліся.
(66 слоў)
Паводле Я. Коласа
Похожие статьи:
Якуб Колас → Карціны роднай прыроды ў паэме «Новая зямля». Жанравыя асаблівасці паэмы
Пераказы → Сэрца рвецца дадому
Пераказы → Любіць родную зямлю
Пераказы → Краса роднай зямлі
Авяр’ян Дзеружынскі → Авяр’ян Дзеружынскі - Я спяваю, ты спявай!