Шмат казак, легенд, паданняў захоўвае памяць чалавека. У адной з беларускіх легенд расказваецца пра тое, што даўным-даўно пралятала над Палессем жар-птушка і згубіла пяро незвычайнай прыгажосці. Плаўна падала яно на зямлю, рассыпаючы ва ўсе бакі зіхатлівыя промні. Кінуліся людзі шукаць тое пяро, але вярнуліся ні з чым. Адны бачылі побач вясёлку, другія – папараць-кветку, трэція – зорачку, якая пералівалася рознымі колерамі. Але варта было наблізіцца да іх, як усё раптам знікала.
З пакалення ў пакаленне перадаецца пагалоска, што таму, хто знойдзе пяро жар-птушкі, наканаваны шчаслівы лёс. Мінаюць гады, стагоддзі, а гэтая цудоўная легенда жыве. Як і раней, шукаюць людзі пяро жар-птушкі, кветку папаратніку, цудоўную гаючую крынічку з жывой вадой. Яшчэ больш любай і роднай сэрцу кожнага становіцца родная зямля, бацькоўскі кут, што ласкава называе чалавек сваёй Айчынай.
(127 слоў)
Паводле У. Касько.
Похожие статьи:
Пераказы, дыктанты → Машэка
Пераказы, дыктанты → Легенда пра Нёман
Пераказы, дыктанты → Лазовы куст
Л → Легенда
Пераказы, дыктанты → Легенда пра Свіцязь
