Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



На ўсходзе сонца

   Сонца толькі што паказалася з-за сасонніку. Вялікі пунсовы шар каціўся насустрач адзінокай ранішняй хмарцы. Яна хутка падала за далягляд і таяла там у полымі ўсходу. Полымя гэта хутка праглынула хмарку і паступова гасла, рассейвалася.
   Заблішчала раса. Пад праменямі сонца маладая трава стала алюмініева-белай. Толькі ў адным месцы па ёй праляглі ярка-зялёныя мокрыя сцежкі. Гэта былі сляды чалавека ці жывёлы.
   Статак яшчэ толькі выганялі. Каровы прагна хапалі каля агароджы траву, незадаволена мычалі, залазілі ў пасевы. Пастухі крычалі, ляскалі пугамі.
   Радасна віталі новы дзень птушкі. Звінелі ў вышыні жаваранкі. Мітусіліся каля шпакоўняў шпакі. Няспынна лёталі то высока ў небе, то над самай зямлёй імклівыя ластаўкі.
(106 слоў)

(Паводле І. Шамякіна)

 

Похожие статьи:

Янка ЖурбаЯнка Журба - Усход сонца

Васіль БыкаўВасіль Быкаў - На ўсходзе сонца

ПераказыСонца не стаіць на месцы

Якуб КоласЯкуб Колас - Усход сонца

Васіль ХомчанкаВасіль Хомчанка - Фарбы возера