Іх прывезлі з далёкага лесу. Сваё ўбранне дрэўцы пакінулі там, дзе нарадзіліся. Цяпер яны без лісця ляжалі перад нашым домам.
Вечарам людзі прыйшлі з работы і адзін перад адным пачалі выбіраць лепшыя: большыя, раўнейшыя, купчастыя. Кожнаму хацелася пасадзіць перад сваім акном прыгажэйшае дрэўца.
Засталася адна танклявая ліпка з трошкі выгнутым ствалом. Ніхто не хацеў яе браць. Вярнуўся Віця са школы, убачыў пакінутую ліпку, падняў, пакруціў у руках, уздыхнуў. Ён выкапаў ямку далей ад дома, дзе ўвесь дзень не бывае ценю. Пасадзіў дрэўца ўвагнутым бокам да сонца, каб лепей заплывала крывізна.
І ўвесну ліпка першая зазелянела і першая напомніла людзям аб прыгожай пары года – вясне.
(105 слоў)
Паводле А. Пальчэўскага
Похожие статьи:
Пераказы, дыктанты → Ліпа (Паводле В. Карамазава)
Пераказы, дыктанты → Ліпа цвіце
Пераказы, дыктанты → Пад шатамі старых ліп
Пераказы, дыктанты → Ліпа (Паводле І. Швед)
Янка Галубовіч → Янка Галубовіч - Красуюць ліпы