Жураўлі надзвычай прыгожыя птахі. Усе рослыя, дужыя, самавітыя. І найлепшыя танцоры ў птушыным свеце. Асабліва хораша яны танцуюць на світанні пры ўзыходзе сонца. Прыляцяць на ціхую балацявіну, збяруцца ў карагод і пускаюцца ў скокі, падпяваючы сабе гарэзлівым курлыканнем. А колькі ў тых скоках весялосці! Жураўлі то кланяюцца адзін аднаму, распускаючы крылы, то ходзяць упрысядкі, то бегаюць навыперадкі. Птушыны цырк дый годзе!
Убачыць блізка жураўлёў складана. Яны жывуць на глухіх балотах. Гнёзды свае ладзяць сярод травы, на высокіх сухіх купінах. Маленькіх птушанят бацькі вучаць знаходзіць пад мохам чарвякоў, жучкоў, лавіць у вадзе жабак. Бацькі ні хвіліны не даюць ім спакою, прымушаючы махаць крыламі, падскокваць, пералятаць з аднаго месца на другое. Надыходзіць восеньскі дзень, і гаспадары балотных абшараў выпраўляюцца ў далёкае падарожжа.
(110 слоў)
Паводле У. Ягоўдзіка
Похожие статьи:
Янка Брыль → Увесь свет — адзін дом (па раману Янкі Брыля "Птушкі i гнёзды")
Пераказы, дыктанты → Птушкі шчасця
Янка Брыль → Птушкі i гнёзды. Сцюдзёны вырай. Аповесць першая
Янка Брыль → Раман Янкі Брыля "Птушкі і гнёзды". Вобраз Алеся Руневіча
Янка Брыль → Птушкі i гнёзды. Гнёзды за дымам. Аповесць другая