Ранак у апошні красавіцкі дзень быў пахмурны. Крапаў рэдкі дождж. Лес стаяў мокры, прыцішаны. Глуха і сумна гучалі адзінокія галасы птушак.
І вось раптам разарвалася шэрая хмара. Праз вялізнае акно з неба выглянула сонца. Яно кінула на лес яркае святло. Дрэвы, кусты, трава размаляваліся рознымі фарбамі.
У гэты момант быццам нейкі лясны чараўнік узмахнуў рукою. Усе птушкі адразу заспявалі весела і гучна. Звонкія песні разносіліся паўсюль. Птушкі радасна спявалі гімн вясне, гімн сонцу.
(75 слоў)
Паводле З. Бяспалага
Похожие статьи:
Пераказы, дыктанты → Гімн жыццю
Васіль Вітка → Васіль Вітка - Хто памагае сонцу
Пераказы, дыктанты → Сонца не стаіць на месцы
Якуб Колас → Якуб Колас - Усход сонца
Эдзі Агняцвет → Эдзі Агняцвет - Галоўны дворнік