Была нядзеля. Вырашылі дзед з Арцёмкам паехаць да возера.
Пад’язджаючы да азярца, Арцёмка і дзядуля яшчэ здалёк убачылі, што там адбывалася нешта незвычайнае. Вялікая чарада ластавак кружыла на адным месцы і шумна, трывожна крычала.
Аказалася, птушкі кружылі не над вадаёмам, а над вялікай чорнай лужынай смалы. Бедная птушка завязла кіпцікамі ў смале, біла адчайна крыламі, стараючыся вырвацца з гібельнага палону, але гэта ёй не ўдавалася.
На шчасце, паблізу ляжала шырокая дошка. Дзед Жэня падняў яе і адным канцом паклаў на смаляную лужыну, бліжэй да птушкі. Хуценька, пакуль дошку не засмактала, падышоў да ластаўкі і асцярожна, каб не пашкодзіць лапкі, вызваліў яе са смалы. Худзенькае цельца птушкі дробна дрыжэла ад перажытага страху.
Ластаўка ў цёплых дзядулевых далонях паціху супакойвалася. Але ж адпускаць яе пакуль нельга: на лапках наліплі камякі смалы.
Пачалі выціраць смалу сурвэткай. Ластаўка зноў устрывожылася, затузалася: відаць, ёй было балюча. Тады дзед Жэня і Арцёмка сталі сваім дыханнем грэць смалу, каб яна лягчэй выціралася з лапак. І гэта ім, здаецца, удалося, бо птушка зноў супакоілася.
– Ну вось і ўсё, – з палёгкай сказаў дзядуля, прыдзірліва аглядаючы сцішаную ластаўку. – Канечне, добра было б яе лапкі прамыць яшчэ бензінам, але, думаю, рэшткі гэтай смалы не будуць перашкодай.
Дзед Жэня выцягнуў руку перад сабою і раскрыў далонь:
– Ну што, гаротніца, ляці!
Ластаўка нейкае імгненне яшчэ пасядзела на далоні, нібы не верачы сваёй волі, а потым узмахнула крыламі і рэзка набрала вышыню.
Чарада птушак, якія ўвесь гэты час устрывожана кружылі над імі, радасна кінулася следам за выратаванай сяброўкай.
(246 слоў)
Паводле З. Прыгодзіча
Похожие статьи:
Янка Брыль → Раман Янкі Брыля "Птушкі і гнёзды". Вобраз Алеся Руневіча
Янка Брыль → Птушкі i гнёзды. Гнёзды за дымам. Аповесць другая
Янка Брыль → Птушкі i гнёзды. Сцюдзёны вырай. Аповесць першая
Пераказы → Птушкі шчасця
Янка Брыль → Увесь свет — адзін дом (па раману Янкі Брыля "Птушкі i гнёзды")