Дзень быў ясны, цёплы. Снегу ўжо зусім не было на палях. Ажылі балоты, жалобна застагналі кнігаўкі. Высока ў небе звінелі жаваранкі. Абсохшая зямля пачала іскрыцца зялёным аксамітам кволай пахучай травы.
Там і сям на ўскраінах лясоў распускаліся маладыя лісточкі бярэзінак. Жоўтыя каткі звіслі на вербалозінах. Зялёныя лісцікі павыбіваліся ўжо на свет скрозь сухія выцвіўшыя галінкі. Прынадныя пахі разлівала ў паветры маладая чаромха.
Адны толькі дубы не спяшаліся расчыняць свае покаўкі і выпускаць адтуль свежую зелень маладых лісточкаў. Дуб – мудрае дрэва. Не паддаецца ён на зман няпэўнаму ў пачатку вясны надвор’ю.
(94 словы)
Паводле Я. Коласа
Похожие статьи:
Якуб Колас → Якуб Колас - Вясна
Пераказы, дыктанты → Гуканне вясны
Пераказы, дыктанты → Абуджэнне (Паводле Я. Коласа)
Пераказы, дыктанты → Сустрэча вясны
Пераказы, дыктанты → Прыход вясны