Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Бабіна лета

   У кастрычніку прыроду агортвае своеасаблівы сум. З дрэў асыпалася апошняя лістота, яе суцэльны рознакаляровы дыван густа ўкрывае адсырэлую зямлю. Усё часцей неба зацягваецца хмарамі, цярушыць дробны дождж.
   Але надвор'е ў кастрычніку пераменлівае і неаднастайнае. То некалькі дзён, не перастаючы, ідуць дажджы, то падзьме халодны вятрыска, то невялікі марозік зацягне зямлю тонкай празрыстай скарынкай, то ўсталюецца амаль летняе надвор'е. Сонца засвеціць шчыра і ласкава, неба ачысціцца ад хмар, здзівіўшы празрыстым паветрам.
   Вяртанне цяпла ў кастрычніку бывае амаль кожны год і доўжыцца некалькі дзён, а то і тыдняў. Нібыта створана гэтая пара спецыяльна для жанчыны-працаўніцы. Яна ў штодзённых клопатах не згледзела, як праляцела лета, не паспела адчуць яго прыгажосці. Вось прырода, не жадаючы пазбаўляць яе гэтай радасці, на нейкі час зноў вяртае лета. Таму называецца гэтая пара «бабіна лета».

Похожие статьи:

Сяргей ГрахоўскіСяргей Грахоўскі - Лета

ПераказыЛетам у бары

ПераказыШчаслівая ўсмешка лета

Максім БагдановічМаксім Багдановіч - Плакала лета, зямлю пакідаючы...

Якуб КоласЯкуб Колас - Лета