Плакала лета, зямлю пакідаючы;
Ціха ліліся слязінкі на поле.
Але прыгожаю восенню яснаю
Там, дзе упалі яны, вырасталі
Кветкі асеннія, кветкі, ўспаённыя
Тугаю, горам, слязінкамі лета.
Кветкі асеннія, родныя, бледныя!
Выраслі вы, каб ураз жа і згінуць.
Можа, таму-то душа надарваная
Гэтак любоўна вянок з вас сплятае.
Похожие статьи:
Сяргей Грахоўскі → Сяргей Грахоўскі - Лета
Пераказы, дыктанты → Летам у бары
Якуб Колас → Якуб Колас - Летам
Якуб Колас → Якуб Колас - Лета
Пераказы, дыктанты → Шчаслівая ўсмешка лета