Гэтага бусла мы ведалі даўно. Кожнай вясной ён з сяброўкай прылятаў з выраю да свайго гнязда.
Той вясной на буслянцы паявіўся толькі адзін бусел. Ён прывітальна заклекатаў, падправіў жыллё і пачаў чакаць. Чакалі бусліху і мы. Мінуў дзень, другі... Так і не дачакаліся,
З таго дня бусла не пазнаць было. Падоўгу ён стаяў у задуменні на сваёй буслянцы ці на купіне ў балоце. Потым зусім да гнязда ўдзень падлятаць перастаў. Вечарам ў цемры прыляціць у буслянку, патопчацца на месцы і замрэ. А пачуе паблізу людзей – знікае. Відаць, не хоча, каб мы яго горкую адзіноту бачылі.
(96 слоў)
(Паводле В. Жушмы)
Похожие статьи:
Пераказы, дыктанты → Ляцяць, ляцяць крылатыя вешчуны
Пераказы, дыктанты → Сойка (Паводле У. Ягоўдзіка)
Пераказы, дыктанты → Абед у мяцеліцу
Пераказы, дыктанты → Бясхвосты шпак
Пераказы, дыктанты → Птушкі шчасця