Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Уладар пушчы

   Зіма – цяжкі перыяд для многіх жывёл пушчы. Каб дапамагчы ім перазімаваць і не хварэць, леснікі майструюць спецыяльныя кармушкі.
   Аднаго разу халодным днём напярэдадні зімы сям’я зуброў не прыйшла да кармушак. Я занепакоіўся і вырашыў паклікаць іх. Выйшаў на прагаліну і штосілы гукнуў. Далёка ў лесе разнёсся мой голас.
   Неўзабаве здалёк пачуўся цяжкі тупат. На палянку перад кармушкай выйшла некалькі зуброў. Наперадзе крочыў важак статка. У яго была высокая гарбатая спіна і дужа шырокі карак. Увесь ён аброс кучаравай поўсцю. Зубры ўхапілі троху корму і заспяшаліся назад.
   Такія паводзіны звяроў зацікавілі мяне, і я пайшоў за імі. Неўзабаве на палянцы я ўбачыў сям’ю зуброў, якія стаялі каля толькі што народжанага зубраняці. Магутныя жывёлы асцярожна цягнуліся да яго пысамі. З іх ноздраў валіла пара. Звяры дыхалі на нованароджанага, каб ён не замерз.
   Пасля гэтага выпадку я яшчэ шмат разоў сустракаў зубраня ў розных кутках пушчы. Малое падрастала. На яго спіне зрабілася гарбінка, на лбе прарэзаліся рожкі. Поўсць зубраняці стала мышастай масці, вельмі пушыстая, кучаравая.
   Зубры-бацькі штодня клапаціліся аб малым і вучылі яго. Бывала, стары зубр наваліцца ўсім целам на дрэва, прыгне яго да зямлі і трымае, пакуль зубраня аб’ядае галіны. Іншы раз упрэцца зубраня ў шырокі лоб свайго бацькі і пачынае наступаць. Бацька адыходзіць, паддаецца, нібы зубраня перамагло. А потым неўзабаве кідаецца наўцёкі праз хмызняк. Зубраня радасна бяжыць услед, каб яго дагнаць.
   Усё гэта мяне бясконца ўразіла. Вось вам і жывёлы, а як разумна, шчыра берагуць сваіх дзіцянят.
(238 слоў)

 

Похожие статьи:

БиографииЯзэп Пушча

Язэп ПушчаЯзэп Пушча - Раніцу шчэбет пільнуе ...

Язэп ПушчаЯзэп Пушча - На возеры

Язэп ПушчаЯзэп Пушча - Сяўба

Язэп ПушчаЯзэп Пушча - Раніца