Я плыву па зямлі, я шукаю чыстай крынічкі. Дзе напіцца гаючай вады, дзе спатоліць мне смагу?
Зямля, на якой мы жывём, круглая. І нічога, створанае на ёй, не знікае ў прорве за даляглядам. Крынічкі збіраюцца ў рачулкі, тыя жывяць вялікія рэкі, а яны плывуць у моры-акіяны, перамешваючы ўсе сустрэчныя на сваім шляху воды. Не будзе чыстай вады, калі цячэ па зямлі хоць адна мёртвая рака.
Мая вада штодзень бывае ў вашых хатах, праходзіць праз вашы целы. І больш, чым мазутам ці нафтаю, атручваецца яна вашай бяздушнасцю. Мазут і нафта – гэта толькі яе адгалоскі. Толькі вынік горкай праўды пра тое, што няма меры вашай штодзённай празе ўзяць ад зямлі як найбольш выгод і багацця.
Вы не думаеце пра чыстую ваду – багацце, без якога вам не выжыць. Мёртвыя рэкі не спатоляць вашай смагі, не падораць ратавальнай прахалоды. І жыцця не дадуць вам.
Похожие статьи:
Зялёны лісток на планеце Зямля → Наша вада
Пераказы, дыктанты → Сіла зямлі
Пераказы, дыктанты → Наш каштоўны дар
Віктар Гардзей → Віктар Гардзей - Каламутная вада
Янка Маўр → Янка Маўр - Сын вады