Адляцяць птушкі далёка, у паўднёвыя краіны, у тыя краіны, якія ляжаць на поўдзень, дзе зімы зусім не бывае. Але не ўсе птушкі, што пакідаюць нас на зіму, злятаюцца ў адно месца. Некаторыя з іх, так званыя зерняядныя, застаюцца ў паўднёвых расейскіх губернях, дзе яны могуць знайсці сабе корм, і жывуць там да тых пор, пакуль у нас зіма. Другія, насякомаядныя, якія кормяцца ўсякімі мошкамі, мухамі, камарамі, ляцяць надта далёка, дзе зімы ніколі не бывае.
Многа бяды і гора прыходзіцца выцерпець нашым мілым птушкам у далёкай дарозе, пакуль заляцяць яны на зімовыя кватэры. Некаторым прыходзіцца пералятаць моры, і многа іх прападае ў дарозе ад буры і ўсякіх небяспечнасцей як ад чалавека, так і ад драпежных птушак.
У выраі нашы птушкі гнёздаў не ўюць і песень не спяваюць. Віць свае гнёзды і выводзіць дзетак яны прылятаюць на сваю радзіму. А радзіма-бацькаўшчына іх тут, у нас.
(143 словы)
Паводле Я. Коласа
Похожие статьи:
Пераказы, дыктанты → Абед у мяцеліцу
Пераказы, дыктанты → Ляцяць, ляцяць крылатыя вешчуны
Пераказы, дыктанты → Сойка (Паводле У. Ягоўдзіка)
Пераказы, дыктанты → Бясхвосты шпак
Пераказы, дыктанты → Птушкі шчасця