Чаму? Навошта? – што ні дзень
з пытання.
Вышукваеш нуды маёй прычыны,
а я заўсёды думала, мужчыны
ніколі не ўдаюцца ў сэнс кахання.
Як часам незаўважна ўскрыліць мара,
надзея ўспыхне з аднае усмешкі,
хто знае, на якіх кастрах згараем,
раздзьмухваем якія галавешкі?..
Дзеля чаго? Спрадвечная пакута.
Чакаем ночы, каб не спаць да дня.
Адзін гаворыць – мёд,
другі – атрута,
і кожны выпіць хоча ўсё да дна.
Похожие статьи:
Раіса Баравікова → Раіса Баравікова - Барбара Радзівіл
Раіса Баравікова → Раіса Баравікова - Жыву, і дзякуй, не ў прасторы голай...
Раіса Баравікова → Раіса Баравікова - Верш да дзяцей
Раіса Баравікова → Раіса Баравікова - Старэюць людзі, дрэвы і кусты...
Раіса Баравікова → Творчасць Раісы Баравіковай