Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Раіса Баравікова - Фарбы

Усцяж дарогі чорныя крыжы,
усцяж дарогі белыя рамонкі.
Пунсовыя адценні на шашы,
то ціхі шэпт, то водгукі гамонкі.
Раптоўны крык...

Пунсовага няма!

Прырода нікне, гіне фарбаў безліч,
але вядуць чырвонага каня
для чалавека, што ступае безвач.
Стаю, гляджу ўтрапёна на шашы,
на месцы слупянею, зрок губляю...
Чаму, чаму мне белыя крыжы
ўсё чорныя рамонкі ў твар

шпурляюць!


1974

 

Крыніца: Баравікова P. Пад небам першага спаткання. Лірыка, – Мн.: Маст., літ., 1990, – 174 с.

 

Похожие статьи:

Раіса БаравіковаРаіса Баравікова - Барбара Радзівіл

Раіса БаравіковаРаіса Баравікова - Жыву, і дзякуй, не ў прасторы голай...

Раіса БаравіковаТворчасць Раісы Баравіковай

Раіса БаравіковаРаіса Баравікова - Верш да дзяцей

Раіса БаравіковаРаіса Баравікова - Старэюць людзі, дрэвы і кусты...