Вечна я ўдзячны жытняму хлебу,
Чыстай вадзе з невялічкай крыніцы,
Лесу зялёнаму,
Сіняму небу,
Светлай рачулцы, што ў полі бруіцца,
Гулу кварталаў у сонца затканым,
Дзе я з гадамі ў жыцці гартаваўся,
Плошчам і вуліцам
Тым несціханым,
Дзе я з сябрамі здружыўся, пазнаўся,
Людзям з адкрытай і шчырай душою,
З кім давялося ў жыцці мне сустрэцца,
Краю,
Што роднай завём мы зямлёю,
Што Беларуссю так люба завецца!
Похожие статьи:
Пятрусь Броўка → Творчасць Петруся Броўкі
Пятрусь Броўка → Пятрусь Броўка - Кропля
Пятрусь Броўка → Матывы і вобразы лірыкі Петруся Броўкі
Пятрусь Броўка → Пятрусь Броўка - Кастусь Каліноўскі
Пятрусь Броўка → Пятрусь Броўка - Зямля Беларусі (Урывак з паэмы "Беларусь")