Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Генадзь Бураўкін - Я горка вінаваты...

Я горка вінаваты,
Што рваўся так,
Прасцяк,
З вясковай цеснай хаты
На гарадскі прасцяг.

Я так наіўна верыў,
Што толькі там
Знайду
У свет нязнаны дзверы –
На шчасце ці бяду.

Ну што ж –
Набыў вядомасць
I нейкі дабрабыт
I прыязджаў дадому
У госці ды ў грыбы.

Ішоў на луг нясмела,
Як нёс валун даўгоў.
I ўсё душа балела
Забытаю тугой.

I ўсё яе цягнула
На даўнія шляхі,
Да баравога гула
I ў цёмны сад глухі.

I ўсё яна шукала
Дзіцячы тайны след.
I ўсё было ёй мала
I згадак, і прыкмет.

Як быццам апраўдання
Хацела зноў і зноў
За боль расчаравання
I за нязбытнасць сноў...

Ды час мінаў –
Я марыў
Паехаць ад крыніц
Да плошчаў і бульвараў,
Да шэрых камяніц.

I зноў падслепавата
Мне пазіралі ўслед
Мая старая хата
I мой сівы сусед.

I рваў душу мне одум,
Што,
Як ні гамані,
У дрэва ёсць заўсёды
Не толькі карані...

1999

 

Похожие статьи:

Генадзь БураўкінГенадзь Бураўкін - Калыханка

Генадзь БураўкінГенадзь Бураўкін - Шпак спявае

Генадзь БураўкінГенадзь Бураўкін - Малітва

Генадзь БураўкінГенадзь Бураўкін - Я хачу прайсці па зямлі...

БиографииГенадзь Бураўкін