Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Васіль Хомчанка - Дружба

   Сяргейка нясмела заходзіць у татаў пакой. Тата нешта піша і не звяртае на яго ўвагі.
   – Тата!
   – Што табе?
   – Я хачу, каб мы з табой ніколі не сварыліся.
   – Добра, давай не будзем сварыцца.
   – Ніколі-ніколі?
   Тата згодна ківае галавой.
   – Дай руку, – просіць Сяргейка.
   Тата перастае пісаць, кладзе на стол аўтаручку і ўважліва глядзіць на сына.
   Сяргейка таксама смела ўглядаецца ў татавы вочы, толькі крыху моршчыць нос.
   – Што ж, вось мая рука, – кажа тата.
   Яны паціскаюць адзін аднаму рукі і абяцаюць дружыць. А Сяргейка яшчэ прыгаворвае:
   – Мірыцца, мірыцца і ніколі не сварыцца.
   – Добра, – згаджаецца тата і пытае: – А цяпер скажы, што здарылася.
   Сяргейка дастае з кішэні татавую люльку.
   – Вось зламалася. Чэснае слова, сама. Я толькі ўзяў у рукі паглядзець, а яна ўпала на падлогу і зламалася.
   Тата ўздыхае і ківае галавой: яму вельмі шкада гэтую люльку – дарагі падарунак знаёмага марака. Пасварыцца б на сына, каб не лазіў у шуфляду. Але як будзеш сварыцца? Толькі што паабяцалі дружыць і ніколі не сварыцца.

 

Похожие статьи:

Васіль ХомчанкаВасіль Хомчанка - Яблык

Васіль ХомчанкаВасіль Хомчанка - Янкава рукавічка

Васіль ХомчанкаВасіль Хомчанка - Дзве Дашы

Васіль ХомчанкаВасіль Хомчанка - Звон пад зямлёй

Васіль ХомчанкаВасіль Хомчанка - Білеты у цырк