Алег Лойка - Сівы конік

Сівы конік, сівы конь,
Капыты, нібы агонь,
Па маланцы на назе, –
Ты куды нас завязеш?
Мо на рэчку, можа, ў сад –
І туды, і назад?

Ціха вухам конь стрыжэ:
– Хто сівога запражэ?
Мне б дугу тугую,
Збрую залатую,
Срэбную вуздэчку, –
Можна і на рэчку!

Сцелецца абрусам
Дальняя дарога.
Запрагаюць дзеці
Коніка сівога.

Похожие статьи:

Алег Лойка → Алег Лойка - Над Шчарай

Алег Лойка → Алег Лойка - Радзіме

Алег Лойка → Алег Лойка - Верабейчык, верабей

Алег Лойка → Алег Лойка - Скачуць, скачуць жарабяткі...

Алег Лойка → Алег Лойка - Два шчырых словы