Майскім ранкам, ідучы ўзлескам, я заўважыў дрэўца, галіны якога былі густа ўсыпаны бела-ружовай квеценню. Гэта яблыня-дзічка нейкім цудам вырасла між сукаватых елак.
Пасля я часта прыходзіў сюды і быў нават здзіўлены, што на ёй завязаліся яблыкі. У жніўні, збіраючы грыбы, я сарваў адзін яблык. Быў ён вельмі кіслы.
Аднак ужо ў сярэдзіне верасня ціхі ўзлесак, дзе расла яблыня, пачалі абуджаць сваімі крыкамі неспакойныя сойкі. Бывалі тут і дразды, і сарокі, і іншыя птушкі. Аднойчы адвячоркам я застаў пад яблыняй янота. А вавёрка нават днём, не зважаючы на мяне, цягала ў сваю патаемную кладоўку самыя спелыя яблыкі.
Пазней я даведаўся, што яблыкамі часцяком сілкаваўся заяц-бяляк, нават лось падбіраў кісла-горкі апад.
Нарэшце выпаў снег і белай коўдрай закрыў яблыкі, якія не паспелі з’есці лясныя жыхары. Неяк, вяртаючыся з палявання, я зайшоў на гэтае ўзлессе. Увесь снег пад дзічкай быў перакапаны дзікамі.
Вось колькі звяроў і птушак корміць лясная яблыня.
(147 слоў)
Паводле І. Сіляўкі
Похожие статьи:
Пераказы, дыктанты → Яблынька-дзічка
Пераказы, дыктанты → Саджанцы
Эдзі Агняцвет → Эдзі Агняцвет - Яблыня
Пятрусь Макаль → Пятрусь Макаль - Яблыня
Анатоль Вярцінскі → Анатоль Вярцінскі - Яблыня ў горадзе
