Нашы далёкія родзічы ведалі тое, што цяпер паспяхова даказвае навука. Духоўная энергія папярэдніх пакаленняў не знікае – яна жывіць род і ўвесь народ, дазваляе яму выстаяць у самыя цяжкія часіны. Але дабратворны ўплыў гэтай энергіі адчувае не кожны, а толькі той, хто захаваў з продкамі «канал сувязі» – памяць пра іх і іхнія дзеі.
У крывічоў існаваў няпісаны закон: калі юнак не ведаў сваіх продкаў да пятага калена, ён не меў права звацца мужчынам.
Такому чалавеку не давяралі, яго маглі наогул выгнаць з паселішча, бо лічылася, што бяспамятны лёгка робіцца здраднікам.
Ці шмат хто з нас, сённяшніх, распавядзе пра свой род няхай не да пятага, а хоць бы да трэцяга калена?
Дык мо паспрабуйма адрадзіць гэты звычай у нашых сем’ях? Кім былі нашы дзяды, прадзеды? Якая памяць засталася ад іх?
(130 слоў)
(У. Арлоў)
Похожие статьи:
Еўдакія Лось → Еўдакія Лось - Продкі
Пераказы, дыктанты → Помню тую вясну
Пераказы, дыктанты → Скарбы продкаў
Сачыненні → Дзяды – вытокі кожнага народа
Сяргей Грахоўскі → Сяргей Грахоўскі - Мая радаслоўная
