Андрэй Макаёнак расказвае пра такі выпадак са сваёй ваеннай біяграфіі.
Яго параніла. Рашэнне галоўнага хірурга было простае: ампутацыя абедзвюх ног. Можна ўявіць, што адчуў чалавек ва ўзросце дваццаці аднаго года. Застацца без ног, калекам на ўсё жыццё... Але ўрач ніжэйшага рангу, што за двое сутак паспеў пасябраваць з хлопцам, сказаў Андрэю:
– Не згаджайся на ампутацыю. Гангрэны няма – ногі можна ўратаваць. Няхай эвакуіруюць у тылавы шпіталь.
Калі прыйшлі санітары, каб забраць Андрэя ў аперацыйную, ён дастаў парабелум, які незадоўга да ранення зняў з забітага нямецкага афіцэра і, як памятны трафей, прывёз з сабой. У шпіталі ўзняўся вэрхал: афіцэр пагражае пісталетам, абараняючы свае ногі. Збеглася ўсё начальства. Угаворы, пагрозы, хітрасць – нічога не дапамагло. Хлопец быў непахісны.
Відаць, галоўнаму хірургу спадабалася адчайная мужнасць маладога чалавека. Ён загадаў тут жа на самалёце разам з параненым генералам адвезці Андрэя ў тылавы шпіталь. Ногі былі ўратаваны.
(145 слоў)
Паводле І. Шамякіна
Похожие статьи:
Андрэй Макаёнак → Андрэй Макаёнак - Трыбунал
Андрэй Макаёнак → Андрэй Макаёнак - Пагарэльцы. Аналіз твора
Андрэй Макаёнак → Андрэй Макаёнак. Зацюканы апостал. Аналіз твора
Биографии → Андрэй Макаёнак
Андрэй Макаёнак → Камедыя Андрэя Макаёнка "Выбачайце, калі ласка!". Характарыстыка вобразаў і праблем, узнятых у творы
