Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Ядвіга Бяганская - Каму сказаць «дзякуй»?

   Прынесла бабуля гладыш малака і пачала частаваць сваіх унукаў:
   – Піце, дзеткі, малако. Яно смачнае, карыснае, будзеце здаровыя і дужыя.
   – Дзякуем табе, бабуля, – выпіўшы малако, сказалі ўнукі.
   – А вы не мне дзякуйце, а маёй кароўцы. Гэта ж яна дае малако.
   Пабеглі дзеці на двор і пачалі дзякаваць карове, якая стаяла каля студні:
   – Дзякуем табе, кароўка, за смачнае малако.
   – Добра, што маё малако вам спадабалася. Але дзякаваць за яго трэба не мне, а траве, якую я скубу, – адказала карова.
   Пабеглі дзеці на зялёны луг, пакланіліся нізка траве:
   – Дзякуем табе, трава, што корміш нашу кароўку, якая дае смачнае малако.
   – Карова цэлы дзень пасвіцца на лузе. Вось і падзякуйце зямлі, на якой я расту.
   Пакланіліся дзеці зямлі і сказалі:
   – Дзякуем табе, зямля, за траву, якую скубе наша кароўка і дае смачнае малако.
   – Падзякуйце вадзе, якая поіць траву, – адказала зямля.
   Пабеглі дзеці да ракі, пакланіліся вадзе:
   – Дзякуем табе, вада, што поіш траву, якую скубе бабульчына кароўка, каб пачаставаць нас малаком.
   – Гэта праўда, я дапамагаю зямлі вырошчваць траву. Але падзякуйце і сонцу за цяпло. I помніце, што толькі наша агульная праца дае вашай кароўцы смачнае малако.

Похожие статьи:

Ядвіга БяганскаяЯдвіга Бяганская - Новенькая

Ядвіга БяганскаяЯдвіга Бяганская - Міколкава ялінка

БиографииЯдвіга Бяганская

Ядвіга БяганскаяЯдвіга Бяганская - Пра казачных чалавечкаў

Ядвіга БяганскаяЯдвіга Бяганская - Сланечнікі