Авяр’ян Дзеружынскі - Дзяцел – стук, дзяцел – грук

Дзяцел – стук, дзяцел – грук,
Аглядае кожны сук.
Як ляціць па лесе ён,
Дрэвы б’юць яму паклон –
Сябруком завуць сваім,
Добрым доктарам лясным.
Нішчыць дзюбкай ён сваёй
Караедаў пад карой.
Дзяцел – стук, дзяцел – грук,
Аглядае кожны сук.

Похожие статьи:

Янка Брыль → Раман Янкі Брыля "Птушкі і гнёзды". Вобраз Алеся Руневіча

Янка Брыль → Птушкі i гнёзды. Гнёзды за дымам. Аповесць другая

Янка Брыль → Увесь свет — адзін дом (па раману Янкі Брыля "Птушкі i гнёзды")

Янка Брыль → Птушкі i гнёзды. Сцюдзёны вырай. Аповесць першая

Пераказы, дыктанты → Птушкі шчасця