Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.

Рэхарыфма

Рэхарыфма — рыфма, у якой другое сугучнае слова, звычайна аднаскладовае ці двухскладовае, радзей — трохскладовае, паўтарае частку папярэдняга. Такая рыфма вядзе свой пачатак з вуснай народнай творчасці:

Кацярына-Кацярынушка,
А дзе ж твая жывацінушка?
— Каровухны— каля ровухны,
А свінухны— каля нівухны.

Хлеба, солі прыпазычу,
Табе, братка, дабра зычу.

Своеасаблівая чатырохкратная рэхарыфма сустракаецца ў адным з твораў дзіцячага фальклору (запісаны ў вёсцы Ракаў Валожынскага раёна):

— Што фрыцы курылі?
— «Прыбой».
— Чым яны жывіліся?
— Рыбай.
— Што яны хацелі?
— Бой.
— Як яны крычалі?
— «Ой!»

Верш, поўнасцю пабудаваны на выкарыстанні рэхарыфмы, называецца рэхавершам.

Крыніцы артыкулаў:

Рагойша В. П. Літаратуразнаўчы слоўнік: тэрміны i паняцці: для школьнікаў i абітурыентаў – Мінск: Народная асвета, 2009. – 303 с.
Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. – 3-е выд. – Мінск: Беларуская навука, 2004. – 576 с.
Слоўнік лінгвастылістычных і тэксталагічных тэрмінаў. Складальнікі: Абабурка М. В., Казімірская Т. А, Саўчанка В. М. – Магілёў: УА «МДУ імя А. А. Куляшова», 2012. – 284 с.

Тэорыя літаратуры: дапаможнік для студэнтаў філалагічных спецыяльнасцей ВНУ / В.І. Яцухна; Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, Гомельскі дзяржаўны універсітэт імя Ф. Скарыны. – Гомель: ГДУ імя Ф. Скарыны», 2006. – 279 с.