Рытмічная проза - творы, напісаныя метрычна ўпарадкаванай мовай, у якой выразна адчуваецца чаргаванне двухскладовых або трохскладовых стопаў.
Мова рытмічнай прозы вельмі блізкая да вершаванай мовы, але, у адрозненне ад апошняй, не падзелена інтанацыйна (а на пісьме - яшчэ і графічна) на супастаўляльныя паралельныя рады.
Да рытмічнай прозы часам звяртаюцца празаікі (успаміны А. Белага "Пачатак веку", апавяданне В. Аксёнава "Вопыт летняга сну"). Здараецца, карыстаецца ёй і паэзія. Так, вядомыя паэтычныя творы Максіма Горкага "Песня пра Сокала" і "Песня пра Буравесніка" напісаны рытмічнай прозай.
Максім Багдановіч, вялікі наватар у галіне мастацкай формы, ужыў рытмічную прозу ў двух яе разнавіднасцях - двухскладовай ("...Пэўна, любіце вы, пане") і трохскладовай ("...Як толькі закрыю я вочы").
Рытмічнай прозай зрэдку пішуць і некаторыя сучасныя беларускія паэты. У прыватнасці, спалучэннем рытмічнай прозы (трохскладовы метр) з вершаванай мовай (чатырохстопны харэй) напісаны твор У. Някляева "Сад на скрыжаванні".
Похожие статьи:
Сучасная літаратура Беларусі → Сучасная беларуская проза
Сучасная літаратура Беларусі → Тэма Вялікай Айчыннай вайны ў сучаснай беларускай прозе
Сучасная літаратура Беларусі → Сучасная проза Беларусі
Сучасная літаратура Беларусі → Тэма гістарычнага мінулага Беларусі ў сучаснай беларускай прозе
Сучасная літаратура Беларусі → Сучасная беларуская проза