Канстанта (ад лац. constans — трывалы, пастаянны) — асноўны рытмастваральны кампанент, які вызначае рытмічную прыроду верша той ці іншай сістэмы вершавання.
Так, у сілабічнай сістэме канстантай з’яўляецца аднолькавая колькасць складоў у вершаваных радках, у сілаба-танічнай — раўнамернасць чаргавання моцных і слабых месцаў, у танічнай — раўнамернасць чаргавання аднолькавай колькасці моцных (апорных) націскаў і г. д.
Канстантай часам называюць таксама апошні метрычны націск у радках сілаба-танічнага верша. Такі націск пастаянны, маецца літаральна ва ўсіх радках верша, у той час як метрычныя націскі, што размешчаны ўлева ад яго, часта адсутнічаюць (гл.: пірыхій).
Рускі вершазнавец А. Квяткоўскі прапанаваў тэрмін канстантны рытм, абазначыўшы ім такі рытм метрычнага верша, які ўтвараецца ў выніку пастаяннага супадзення метрычных акцэнтаў з націскнымі складамі асобных слоў.