Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.

Апокрыф

   Апокрыф (ад грэч. apokryphos — патаемны) — разнавіднасць твораў старажытнай літаратуры рэлігійна-легендарнага характару, якія праследаваліся царквой за тое, што ў іх дапускаліся разыходжанні з афіцыйным веравучэннем.
   Вядомы апокрыф «Хаджэнне багародзіцы па муках» (XII ст.), дзе расказвалася пра пакуты розных грэшнікаў, у тым ліку і знатных людзей, якія бачыць багародзіца, спусціўшыся аднойчы ў пекла.
   Форму апокрыфа выкарыстаў у сваім творы «Быў у чысцы» Францішак Багушэвіч з мэтай крытыкі заган сучаснага яму грамадскага ладу, выкрыцця паноў, чыноўнікаў, духавенства.

Крыніцы артыкулаў:

Рагойша В. П. Літаратуразнаўчы слоўнік: тэрміны i паняцці: для школьнікаў i абітурыентаў – Мінск: Народная асвета, 2009. – 303 с.
Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. – 3-е выд. – Мінск: Беларуская навука, 2004. – 576 с.
Слоўнік лінгвастылістычных і тэксталагічных тэрмінаў. Складальнікі: Абабурка М. В., Казімірская Т. А, Саўчанка В. М. – Магілёў: УА «МДУ імя А. А. Куляшова», 2012. – 284 с.

Тэорыя літаратуры: дапаможнік для студэнтаў філалагічных спецыяльнасцей ВНУ / В.І. Яцухна; Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, Гомельскі дзяржаўны універсітэт імя Ф. Скарыны. – Гомель: ГДУ імя Ф. Скарыны», 2006. – 279 с.