Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.

Антрэпрэнёр

   Антрэпрэнёр (ад фр. entrepreneur – прадпрыемец) – уладальнік, арандатар ці ўтрымальнік такіх відовішчаў, як тэатр альбо цырк.
   У Заходняй Еўропе вядомыя з XVI ст., на Беларусі – з XVIII ст.
   У XIX ст. прыклад бескарыслівага служэння народу ў гэтай справе паказаў Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч. Яго тэатр, дзе быў ён сам, яго дочкі Каміла і Мальвіна, сын Міраслаў, блізкія і знаёмыя, сяляне, адлюстроўваў жыццё і побыт народа. Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч шмат зрабіў для стварэння нацыянальнага тэатра. Iгнат Буйніцкі на пачатку XX стагоддзя прадаўжаў гэты накірунак, у 1910 г. на свае сродкі стварыў першы беларускі прафесійны тэатр, апроч п'ес, прапагандаваў народныя песні і танцы.
   Прыватныя антрэпрэнёры спынілі сваю дзейнасць пасля адпаведнага дэкрэта савецкай улады ў 1919 г.

Крыніцы артыкулаў:

Рагойша В. П. Літаратуразнаўчы слоўнік: тэрміны i паняцці: для школьнікаў i абітурыентаў – Мінск: Народная асвета, 2009. – 303 с.
Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. – 3-е выд. – Мінск: Беларуская навука, 2004. – 576 с.
Слоўнік лінгвастылістычных і тэксталагічных тэрмінаў. Складальнікі: Абабурка М. В., Казімірская Т. А, Саўчанка В. М. – Магілёў: УА «МДУ імя А. А. Куляшова», 2012. – 284 с.

Тэорыя літаратуры: дапаможнік для студэнтаў філалагічных спецыяльнасцей ВНУ / В.І. Яцухна; Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, Гомельскі дзяржаўны універсітэт імя Ф. Скарыны. – Гомель: ГДУ імя Ф. Скарыны», 2006. – 279 с.