Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.

Анталогія

Анталогія (ад грэч. anthologia – букет кветак, кветнік) – неперыядычны зборнік выбраных твораў, складзены па адпаведных прыкметах (проза, вершы) або на пэўную тэму.

Напачатку слова «Анталогія» ужывалася толькі ў дачыненні да зборнікаў твораў антычных (пераважна старажытнагрэчаскіх) паэтаў.

Лічыцца, што першую анталогію склаў старажытнагрэчаскі паэт Мелеагр з Гадары (канец II – пачатак I ст. да н. э.). У яго анталогію «Вянок», акрамя асабістых твораў, увайшлі вершы яшчэ сарака шасці паэтаў.

Прыклады беларускіх анталогій: «Беларуская літаратурная спадчына : анталогія. У 2 кнігах», укладальнік П. М. Лапо і інш.; «Анталогія беларускай эпіграмы» (Уклаў К. Камейша. Мн., 2000); «Анталогія беларускага апавядання: У 2-х тамах", 1967; «Анталогія беларускай народнай песні», 1975; «Анталогія беларускай паэзіі: У 3-х тамах», 1993

Крыніцы артыкулаў:

Рагойша В. П. Літаратуразнаўчы слоўнік: тэрміны i паняцці: для школьнікаў i абітурыентаў – Мінск: Народная асвета, 2009. – 303 с.
Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. – 3-е выд. – Мінск: Беларуская навука, 2004. – 576 с.
Слоўнік лінгвастылістычных і тэксталагічных тэрмінаў. Складальнікі: Абабурка М. В., Казімірская Т. А, Саўчанка В. М. – Магілёў: УА «МДУ імя А. А. Куляшова», 2012. – 284 с.

Тэорыя літаратуры: дапаможнік для студэнтаў філалагічных спецыяльнасцей ВНУ / В.І. Яцухна; Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, Гомельскі дзяржаўны універсітэт імя Ф. Скарыны. – Гомель: ГДУ імя Ф. Скарыны», 2006. – 279 с.