Айрэн — армянскі манастрафічны верш, усе чатыры радкі якога звязаны адной рыфмай.
Айрэны прыжыліся ў многіх лірычных мініяцюрах, у прыватнасці такіх, як надпісы, карацелькі і г. д. Адным з найвыдатнейшых майстроў гэтай вершаванай формы быў ашуг XVІ ст. Наапет Кучак.
Айрэну адпавядае наш чатырохскладовік-манарым.
Ты напісала: «Вельмі мала бываю я з табой.
Не ведаю: благі ці добры, які характар твой...»
Мая дзяўчынка дарагая, самому ўнеспакой:
тады даведаешся, хто я, як будзеш ты са мной.
(С. Панізнік. «Айрэны»)
Легендарную гісторыю ўзнікнення айрэна у сваім аднайменным вершы пераказвае Максім Танк:
Спрачаюцца: Кучак які
Стварыў айрэны на вякі,
Ці той, што родам быў з Вана,
Ці той, што родам з Акіна.
Тут толькі гурыі маглі б
Загадку гэту разгадаць,
Праверыўшы, хто на зямлі
З іх гарачэй мог цалаваць.
