Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.

Айрэн

   Айрэн — армянскі манастрафічны верш, усе чатыры радкі якога звязаны адной рыфмай.
   Айрэны прыжыліся ў многіх лірычных мініяцюрах, у прыватнасці такіх, як надпісы, карацелькі і г. д. Адным з найвыдатнейшых майстроў гэтай вершаванай формы быў ашуг XVІ ст. Наапет Кучак.
   Айрэну адпавядае наш чатырохскладовік-манарым.

Ты напісала: «Вельмі мала бываю я з табой.
Не ведаю: благі ці добры, які характар твой...»
Мая дзяўчынка дарагая, самому ўнеспакой:
тады даведаешся, хто я, як будзеш ты са мной.
(С. Панізнік. «Айрэны»)

Легендарную гісторыю ўзнікнення айрэна у сваім аднайменным вершы пераказвае Максім Танк:

Спрачаюцца: Кучак які
Стварыў айрэны на вякі,
Ці той, што родам быў з Вана,
Ці той, што родам з Акіна.
Тут толькі гурыі маглі б
Загадку гэту разгадаць,
Праверыўшы, хто на зямлі
З іх гарачэй мог цалаваць.

Крыніцы артыкулаў:

Рагойша В. П. Літаратуразнаўчы слоўнік: тэрміны i паняцці: для школьнікаў i абітурыентаў – Мінск: Народная асвета, 2009. – 303 с.
Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. – 3-е выд. – Мінск: Беларуская навука, 2004. – 576 с.
Слоўнік лінгвастылістычных і тэксталагічных тэрмінаў. Складальнікі: Абабурка М. В., Казімірская Т. А, Саўчанка В. М. – Магілёў: УА «МДУ імя А. А. Куляшова», 2012. – 284 с.

Тэорыя літаратуры: дапаможнік для студэнтаў філалагічных спецыяльнасцей ВНУ / В.І. Яцухна; Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, Гомельскі дзяржаўны універсітэт імя Ф. Скарыны. – Гомель: ГДУ імя Ф. Скарыны», 2006. – 279 с.