Пасля дажджу была цёплая раніца. Гэту раніцу дзед называў грыбной, калі раненька ён і ўнукі ішлі з кошыкамі ў руках у грыбы.
Неба было цёмнае. Лёгкі ветрык забаўляўся вершалінамі лесу, нібы дзіцячай цацкай. Дзед і ўнукі асцярожнымі крокамі ішлі вузенькай сцежкай у грыбнік. Грыбніком дзед называў малады хвойны лес ля касагору. Там нараджаліся найлепшыя баравікі.
Баравікоў назбіралі хутка. Малыя іх бачылі толькі тады, калі яны ўжо ляжалі ў кошыках. Дзед гаварыў, што ў такую ясную раніцу баравікі самі ў кошык просяцца. Толькі трэба адварочвацца. Малыя адварочваліся, а дзед кідаў ім у кошыкі грыбы.
Паводле З. Бядулі
Похожие статьи:
Пераказы, дыктанты → Настасін гай
Пераказы, дыктанты → Баравічкі (Паводле Я. Сіпакова)
Пераказы, дыктанты → Грыбныя дажджы
Пераказы, дыктанты → Веснавыя грыбы
Пераказы, дыктанты → Грыбы ў павер’ях