Ішоў 1409 год. Завітаў Ягайла ў Берасце на спатканне з Вітаўтам. Іх воіны адклалі ўбок зброю, распалілі вогнішча. Пусцілі па крузе вялікую чашу браціну з салодкім і гаркаватым мёдам. Нездарма чаша так завецца: усе, хто з яе вып’е, становяцца братамі і не могуць больш узняць адзін на аднаго руку!
Польскі рыцар Завіша прыгубіў мёд, шырокай далонню вусны абцёр. Усміхнуўся Завіша, перадаў браціну берасцейцу Ціту:
– Мір твайму дому, русін!
– Мір твайму дому, лях! – адказвае Ціт.
Паплыла браціна па коле. Кожны пра мір згадвае, але пра вайну трывожна думае.
Моцным хорам выгукнулі ваяры:
– Каралю Ягайлу – слава! Вітаўту-князю – слава! Хай яны замірацца і пабратаюцца. Хай ворагі дрыжаць, як лісце на асіне!
А за шырокім сталом у Берасцейскім замку сядзяць Вітаўт і Ягайла. Доўга гавораць. Ужо і месяц на неба ўзышоў. Няпростая бяседа.
– Неспакойна ў нашым краі, браце, – пачынае кароль. – Крыжакі толькі і чакаюць, калі мы загінем паасобку, каб захапіць Польшчу з Літвою.
– Згуба ўсіх чакае, калі паміж сабою не спынім барацьбы, – згаджаецца вялікі князь. – Досыць помніць благое!
Паглядзелі Вітаўт і Ягайла адзін аднаму ў вочы. Працягнулі браты рукі, крыж пацалавалі і паабяцалі ніколі больш не быць ворагамі. Дамовіліся разам пачаць вялікую вайну супраць крыжакоў.
(194 словы)
(А. Бензярук)
Похожие статьи:
Мікола Гусоўскі → Мікола Гусоўскі - Урывак з паэмы "Песня пра зубра" (Княжанне Вітаўта лічаць усе летапісцы...)
Аляксей Дудараў → Аляксей Дудараў - Князь Вітаўт
Аляксей Дудараў → Аляксей Дудараў - Князь Вітаўт - ГДЗ
Вацлаў Ластоўскі → Вацлаў Ластоўскі - Вітаўт і Ягайла
Уладзімір Ягоўдзік → Уладзімір Ягоўдзік - Сынковіцкая царква