«Наша рэчка ў вёсцы памерла», – не раз казаў бацька. «Як гэта – памерла?» – перапытваў сын.
Бацька расказвае: «Рэчка не сама памерла. Яе забілі людзі. Спачатку на яе берагі прыйшлі трактары, сталі карчаваць дрэвы і кусты. Потым экскаватар пачаў рыць канавы, каб асушыць балота. Не стала ў рэчцы ні рыбы, ні гарлачыкаў. Рачулка ператварылася ў канаву. Яна змялела і зарасла травой».
«Я папрашу ў рэчкі прабачэння», – з сумам прамовіў сын. «Добра», – пагадзіўся бацька.
(74 словы)
(Паводле А. Кавалеўскага)
Похожие статьи:
Анатоль Грачанікаў → Анатоль Грачанікаў - Шарпілаўка цячэ ў жыццё, як Сож...
Ніна Мацяш → Ніна Мацяш - Жыла-была рака
Якуб Колас → Якуб Колас - Каля рэчкі
Сяргей Грахоўскі → Сяргей Грахоўскі - Пачатак
Эдзі Агняцвет → Эдзі Агняцвет - Рэчка-рэчанька мая
