Нёман! З дзіцячых гадоў ты мне родны і любімы, як маці, як бацька, як мой народ. Нельга забыць, як пад промнямі ранішняга сонца на тваім беразе па-святочнаму выглядаюць чаромхі ў белым убранні, бы дзяўчаты прыбраліся на фэст, а навокал разліваецца музыка ад мноства птушыных галасоў. У засені тваіх дрэў раскрываюцца ўсмешкі набухлых пупышак і маладых лісточкаў. І заўсёды над табою вясновы ранак, спакойны і ўдумліва-натхняльны. Калі над табою спускаецца вечар, я люблю назіраць цікаўныя ўсплескі баброў ля лозаў і камарыную куццю над празрыстай плынню. А крыкі кнігавак чуюцца яшчэ доўга-доўга.
(Паводле Я. Крамко)
Похожие статьи:
Якуб Колас → Якуб Колас - Каля рэчкі
Анатоль Грачанікаў → Анатоль Грачанікаў - Шарпілаўка цячэ ў жыццё, як Сож...
Ніна Мацяш → Ніна Мацяш - Жыла-была рака
Сяргей Грахоўскі → Сяргей Грахоўскі - Пачатак
Эдзі Агняцвет → Эдзі Агняцвет - Рэчка-рэчанька мая
