Над ракою, як бы ўзіраючыся ў наваколле, ступае ціхая, светлая задума. У такія хвіліны рыбак, добра знаёмы з Сожам, памятае: трэба стаіць дыханне, бо, пакінуўшы глыбіні, пачынае ход за спажываю прыдонная рыба. Зачараваная цішынёй, яна амаль без асцярогі падыходзіць блізенька пад берагавыя травы. Паволі пасоўваецца супраць цячэння, падбіраючы прыбіты да берагоў корм. Вось у такія адвячоркі часцей за ўсё і выпадае рыбаку перажыць тое шчаслівае хваляванне, якое не дасць яму ні на хвіліначку заснуць.
Але, мабыць, калі і ўдасца рыбаку хоць трохі прыкархнуць, то ўсё роўна яго хутка пабудзяць шолахі і галасы світанку. Яшчэ дзе-нідзе падае голас нястомны валацуга-дзяркач, але яго ўжо перабівае там і сям то залівістая песня жаваранка, то кароткае "кэ-кэ" глухаркі, што выводзіць сваіх дзяцей насустрач сонцу на высокі пясчаны бераг. З боку пасівелых за ноч расцяробаў наплывае на бераг парны празрысты туманок. Ён хутка асядае, і неўзабаве ўвесь бераг пачынае іграць гарэзлівымі водбліскамі пагодлівага летняга золку.
(154 словы)
Паводле К. Кірэенкі.
Похожие статьи:
Пераказы, дыктанты → Язь
Пераказы, дыктанты → Рыбацкае шчасце
Пераказы, дыктанты → Стронга
Пераказы, дыктанты → Навальніцы
Адам Гурыновіч → Адам Гурыновіч - Рыбак
