Аднойчы на асфальтавай дарожцы каля шматпавярховага дома з’явілася лужына. І за кароткі час яна так усім надакучыла, так абрыдла, проста жыцця ад яе няма. Выходзіць чалавек з пад’езда, спяшаецца на працу і адразу ў лужыну трапляе. Увечары вяртаецца – зноў жа па вадзе шлёпае. А дзеці, без дазволу гуляючы ў ёй, прамакалі з ног да галавы. Так і захварэць нядоўга.
І колькі разоў да яе дворнік з помпай ні падступаўся – нічога не атрымлівалася. Лужына зноў на сваім месцы.
(79 слоў)
Паводле І. Шахрая
Похожие статьи:
Анатоль Вярцінскі → Анатоль Вярцінскі - Акіян і лужына