Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Конікі

   Гаспадарамі амаль любога лугу з’яўляюцца прамакрылыя насякомыя: конікі, кабылкі, цвыркуны і іншыя казяўкі.
   У Беларусі сустракаюцца зялёны і пявучы конікі. Гэтыя насякомыя могуць дасягаць шасці сантыметраў. Але само цела ў іх звычайна каля трох сантыметраў, вусікі даўжэйшыя за палову цела.
   Для перамяшчэння конікі выкарыстоўваюць як свае вялікія крылы, так і доўгія заднія ногі. Пры гэтым скачуць яны даволі далёка і хутка. Калі ты схопіш коніка за нагу, то ў тваіх пальцах можа застацца толькі гэта ножка. А сам конік схаваецца ў траве. Адкідванне нагі дапамагае яму выратавацца. Аднак далей коніку будзе жыць ужо цяжэй. Таму не трэба лавіць гэтых насякомых.
   Спажываюць конікі не толькі раслінную, але і жывёльную ежу. Зялёны конік есць нават лічынак каларадскага жука, які з’яўляецца шкоднікам бульбы.
   Лічынкі конікаў вельмі падобныя да сваіх бацькоў. Толькі яны меншыя па памерах і не маюць добра развітых крылаў.
(139 слоў)

(Паводле Л. Чумакова)